Genetik ve Verimlilik

GENETİK
Bitki kendi "genotipini", yani türüne ve çeşidine uygun genetik özelliklerin doğal rehberini izleyerek gelişir. Genotip, bitkinin yetiştirildiği ortama bağlı olarak kendini gösterir ve böylece 'fenotipi' belirler.
Yüksek verimli, hastalıklara karşı daha dirençli ve daha iyi nitelikli özelliklere sahip çeşitler sağlayabilen genetik araştırmalar günümüzde oldukça önem kazanmaktadır.
Ancak bu, hem tohum hibritlerinin hem de aşılama veya keserek çoğaltma için uygun hibrit ve genetiklerin seçilmesi ve oluşturulması yoluyla başarılabilir.
Özellikle mikroçoğaltım yoluyla, meristematik bitki dokularının parçaları kullanılarak, üstün genetik özelliklere sahip bireyler elde edilebilir.

VERİMLİLİK
Bir bitkinin maksimum üretim kapasitesi genetik potansiyeli ile başlar.Bunların yanı sıra verimliliği düşürebilecek bir dizi olumsuz iç ve dış etken de söz konusudur. Verimliliği olumsuz olarak etkileyen bazı faktörler ise: 

1. Toprak koşulları: Toprak sıkışması, su birikimi, uygun olmayan pH, makro, mezo ve mikro besin eksikliği/aşırılığı gibi fiziksel-kimyasal toprak anormallikleri.
2. Meteorolojik olumsuzluklar: Sıcaklıkta/ışıkta sürekli artışlar/azalışlar veya aşırı yağışlar (yağmur, dolu).
3. Parazit saldırıları: mantarlar, bakteriler, virüsler, mikoplazmalar bitkiyi saldırarak zayıflatabilir ve saldırının derecesine bağlı olarak üretkenliğini azaltabilir, hatta ölüme veya tamamen üretim kaybına yol açabilir.
4. Böcek saldırıları: Çeşitli böcek türleri bitkiye saldırabilir ve zayıflatabilir, saldırı derecesine bağlı olarak verimliliğini tamamen ürün kaybına kadar azaltabilir.
5. Yanlış insani müdahaleler: bazen insanoğlunun toprağın fiziksel, kimyasal ve mikrobiyolojik verimliliğini yönetmesi, bitki verimliliği üzerinde olumsuz sonuçlar doğuracak şekilde uygunsuz olabilir. Bazı örneklerde ise, toprak tuzluluğunda artışa, beslenme dengesizliğine ve besin maddelerinin emiliminde dengesizliğe neden olan aşırı gübreleme; veya yanlış yetiştirme teknikleri (toprağın işlenmesi veya işlenmemesi, yanlış su ayarlaması, yetiştirme ve üretim için uygun olmayan budamalar) görülebilir.

Biokimia, her zaman bitki türünün/çeşitliliğin karakteristik biyolojik özelliklerine saygı göstererek stresi azaltıcı ve bitkilerin hızlı bir şekilde iyileşmesini sağlayıcı uygun çözümler sunmaktadır. Buradaki esas çalışmamız ise, bitkilerin doku dayanıklılığını, abiyotik ve biyotik streslere karşı genel direncini artırmak için teknolojiler, ürünler ve yetiştirme teknikleri kullanarak ve mümkün olduğunca toprak ve iklim ortamını patojen ve zararlılardan ziyade ekili bitkinin gelişimi için daha uygun hale getirmek için çalışmak olacaktır.